=========================
ေရဂင္မွန္ၾကည့္ေနသည္ ေစာေစာကေရခ်ဳိးထားသျဖင့္ လန္းဆန္းတတ္ႂကြေနသည္။ ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ၾကည့္မွန္ရွိ၍ ၾကည့္မွန္ႏွင့္ သူ႕ၾကားတြင္ အက်ႌႏွစ္ထည္က ေခါက္လ်က္သား က်က်နန ေနရာယူထားသည္။ ေရဂင္တို႔ထံုးစံရွိသည့္အတိုင္း ဘယ္အကႌ်ဝတ္ရမွန္းမသိ ေတြေဝေနသည္။တစ္ထည္ၿပီးတစ္ထည္ မွန္ေရွ႕တြင္စမ္းသပ္ကာ ေနာက္ဆံုးမ်က္လံုးစံုမိွတ္၍ တစ္ထည္ကို မဲႏွိုက္ေရြးခ်ယ္လိုက္သည္။
သူက်ဴရွင္တတ္ဖို႔ျပင္သည္ စာေမးပြဲလည္းနီးၿပီမို႔ လစ္လို႔ကမျဖစ္။ ေရဂင္သည္ ေက်ာင္းေနေပ်ာ္၍ စာမေတာ္ေသာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ရကား ယခုခ်ိန္ထိ အေဝးသင္ႏွင့္လံုးခ်ာပတ္ခ်ာ လည္ေနရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္ ျမန္မာရုပ္ရွင္ႏွင့္ဗီဒီယိုမ်ားထဲကအတိုင္း ေရဂင္မွာ က်ဴရွင္ခန္းေရွ႕ခ်က္ျခင္းေရာက္မသြားပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔သိၾကသည့္အတိုင္းလမ္းတြင္ ကားမ်ားပိတ္ဆို႔ေန၍ျဖစ္သည္။ သူ Bus ကားေပၚတစ္ေရးေလာက္အိပ္ရဖို႔ျပင္ေပမယ့္ ထိုင္ခံုမရဘဲ မတ္တတ္စီးရသူမို႔ အၾကံမထေျမာက္ခဲ့ပါ။
သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခက္လိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးအျမင္အာရံုက Bus ရဲ႕ေနာက္ဆံုးခံုတန္း အလယ္ေနရာတြင္ေနရာလြတ္တစ္ခုကိုေတြ႕သည္ မုတ္ဆိတ္ပ်ားဆြဲပဲဆိုရမလား၊ တကာေပၚအခ်ဳိထပ္တယ္ပဲေျပာရမလားမ သိေဘးႏွွစ္ဘက္မွာေတာ့ျဖစ္ အလန္းဇယားနဲ႔ ဖလန္းဖလန္းထ(ooredooေၾကာ္ျငာမဟုတ္ပါ) ေနတဲ့ေခတ္ကာလရဲ႕သမီးပ်ဳိႏွစ္ပါးက အရံသင့္သားထိုင္ေနပါကလား။
"ငါ့အႀကိဳက္ေပကိုကား"
စိတ္ထဲကၾကံဳးဝါးလိုက္သည္မို႔ မည္သူမွေတာ့ၾကားမည္မထင္ပါ အၾကပ္အတည္းမ်ားၾကားက အရာရာေက်ာ္ျဖတ္၍ လိုရာပန္းတိုင္ (အဲ့ေလ) ထိုင္ခံုေနရာသို႔ သူေရာက္ေအာင္တိုးရင္း နဂိုကတည္းကဖင္ေႏွးသူမဟုတ္ရကား ဘယ္သူမွမဦးခင္ သူကဦးေအာင္အလွ်င္အျမန္ပင္ အရွိန္အဟုန္ျဖစ္ ထိုင္ခ်လိုက္ရာမွတည္..............
သည္ေန႔အနည္းငယ္ထူးဆန္းေနသည္ သို႔ႏွင့္တိုင္ ေရဂင္တို႔ထံုးစံရွိသည့္အတိုင္း ေတြေနေဝေနကာ သိသိလ်က္နွင့္ ေသခ်ာေအာင္စဥ္းစားေနလိုက္သည္။ေအးတိေအးစက္အထိအေတြ႕တစ္ခ်ဳိ႕ သူ႕ဖင္ထိုင္ခံုမွ ခံစားမိေနသလိုလို၊ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရယ္သံတစ္ခ်ဳိ႕ သူ႔နားမွာ ၾကားေနမိသလိုလို၊ မ်က္လံုးအခ်ို႕၏ အာရံုက်ေနမႈအခ်ိဳ႕ကိုလည္း ခံစားလာသလိုလုိႏွင့္မို႔ ထရပ္လိုက္ဖို႔ျပင္ေပမယ့္ သူဟာေတြေဝေနတတ္သူပင္မဟုတ္ပါလားေလ။ သူ႔ဖင္ေအာက္က ေအးစက္စက္အထိအေတြ႕က ပိုမိုနက္ရွိုင္းက်ယ္ျပန္႔လာရကား သူဆက္၍မေတြႏိုင္ေတာ့ဘဲ မက္တက္ထလိုက္သည္....
"ဟိုက္ရွားပါး"
သူ႔ပါးစပ္ကအာေမဒိတ္သံႏွင့္အတူ
"ဝါး" "ခစ္ခစ္"
ရုတ္တရတ္ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေပါက္ကြဲသံလို ေပါက္ကြဲထြက္က်လာေသာ ရယ္သံ၊ ေလွာင္သံမ်ား ခ်ိန္သားကိုက္ပင္ထြက္ေပၚလာရကား သူ႔မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးျဖဴသြားျခင္းလား၊ နီျမန္းသြားျခင္းလား မသဲကြဲေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့
ငါ #$%^&*!$#
နာမဝိေသသနမ်ားစြာတို႔ျဖင့္ အမႊန္းတင္ကာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို က်ိန္ဆဲမိရံုကလြဲ၍ ဘာမွစြမ္းသာသည္ေတာ့မဟုတ္ပါေခ်။
သို႔ေသာ္ ကံၾကမၼာရက္စက္ပံုက ထိုမွ်ႏွင့္မၿပီး
" ကၽြီး"
" အမေလ့ ပလုတ္တုတ္"
"ဟင္"
တစ္ေလာကလံုး ျပန္းဆန္သြားသလို ကားတစ္စီးလံုးျပဳန္းဆန္သြားသည့္အခိုက္တန္႔မွာေတာ့ျဖင့္
"ခစ္ခစ္ခစ္"
"ျဖစ္ရေလဟယ္"
သူတတ္ထိုင္မိေသာ အန္ဖတ္ကို ငုတ္၍ၾကည့္မိတုန္း ကားကဘရိတ္ေဆာင့္အုတ္လိုက္မိေလေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ျဖဴသြားျခင္းလား၊ နီျမန္းသြားျခင္းလား ???....................
သူက်ဴရွင္တတ္ဖို႔ျပင္သည္ စာေမးပြဲလည္းနီးၿပီမို႔ လစ္လို႔ကမျဖစ္။ ေရဂင္သည္ ေက်ာင္းေနေပ်ာ္၍ စာမေတာ္ေသာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ရကား ယခုခ်ိန္ထိ အေဝးသင္ႏွင့္လံုးခ်ာပတ္ခ်ာ လည္ေနရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္ ျမန္မာရုပ္ရွင္ႏွင့္ဗီဒီယိုမ်ားထဲကအတိုင္း ေရဂင္မွာ က်ဴရွင္ခန္းေရွ႕ခ်က္ျခင္းေရာက္မသြားပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔သိၾကသည့္အတိုင္းလမ္းတြင္ ကားမ်ားပိတ္ဆို႔ေန၍ျဖစ္သည္။ သူ Bus ကားေပၚတစ္ေရးေလာက္အိပ္ရဖို႔ျပင္ေပမယ့္ ထိုင္ခံုမရဘဲ မတ္တတ္စီးရသူမို႔ အၾကံမထေျမာက္ခဲ့ပါ။
သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခက္လိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးအျမင္အာရံုက Bus ရဲ႕ေနာက္ဆံုးခံုတန္း အလယ္ေနရာတြင္ေနရာလြတ္တစ္ခုကိုေတြ႕သည္ မုတ္ဆိတ္ပ်ားဆြဲပဲဆိုရမလား၊ တကာေပၚအခ်ဳိထပ္တယ္ပဲေျပာရမလားမ သိေဘးႏွွစ္ဘက္မွာေတာ့ျဖစ္ အလန္းဇယားနဲ႔ ဖလန္းဖလန္းထ(ooredooေၾကာ္ျငာမဟုတ္ပါ) ေနတဲ့ေခတ္ကာလရဲ႕သမီးပ်ဳိႏွစ္ပါးက အရံသင့္သားထိုင္ေနပါကလား။
"ငါ့အႀကိဳက္ေပကိုကား"
စိတ္ထဲကၾကံဳးဝါးလိုက္သည္မို႔ မည္သူမွေတာ့ၾကားမည္မထင္ပါ အၾကပ္အတည္းမ်ားၾကားက အရာရာေက်ာ္ျဖတ္၍ လိုရာပန္းတိုင္ (အဲ့ေလ) ထိုင္ခံုေနရာသို႔ သူေရာက္ေအာင္တိုးရင္း နဂိုကတည္းကဖင္ေႏွးသူမဟုတ္ရကား ဘယ္သူမွမဦးခင္ သူကဦးေအာင္အလွ်င္အျမန္ပင္ အရွိန္အဟုန္ျဖစ္ ထိုင္ခ်လိုက္ရာမွတည္..............
သည္ေန႔အနည္းငယ္ထူးဆန္းေနသည္ သို႔ႏွင့္တိုင္ ေရဂင္တို႔ထံုးစံရွိသည့္အတိုင္း ေတြေနေဝေနကာ သိသိလ်က္နွင့္ ေသခ်ာေအာင္စဥ္းစားေနလိုက္သည္။ေအးတိေအးစက္အထိအေတြ႕တစ္ခ်ဳိ႕ သူ႕ဖင္ထိုင္ခံုမွ ခံစားမိေနသလိုလို၊ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရယ္သံတစ္ခ်ဳိ႕ သူ႔နားမွာ ၾကားေနမိသလိုလို၊ မ်က္လံုးအခ်ို႕၏ အာရံုက်ေနမႈအခ်ိဳ႕ကိုလည္း ခံစားလာသလိုလုိႏွင့္မို႔ ထရပ္လိုက္ဖို႔ျပင္ေပမယ့္ သူဟာေတြေဝေနတတ္သူပင္မဟုတ္ပါလားေလ။ သူ႔ဖင္ေအာက္က ေအးစက္စက္အထိအေတြ႕က ပိုမိုနက္ရွိုင္းက်ယ္ျပန္႔လာရကား သူဆက္၍မေတြႏိုင္ေတာ့ဘဲ မက္တက္ထလိုက္သည္....
"ဟိုက္ရွားပါး"
သူ႔ပါးစပ္ကအာေမဒိတ္သံႏွင့္အတူ
"ဝါး" "ခစ္ခစ္"
ရုတ္တရတ္ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေပါက္ကြဲသံလို ေပါက္ကြဲထြက္က်လာေသာ ရယ္သံ၊ ေလွာင္သံမ်ား ခ်ိန္သားကိုက္ပင္ထြက္ေပၚလာရကား သူ႔မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးျဖဴသြားျခင္းလား၊ နီျမန္းသြားျခင္းလား မသဲကြဲေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့
ငါ #$%^&*!$#
နာမဝိေသသနမ်ားစြာတို႔ျဖင့္ အမႊန္းတင္ကာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို က်ိန္ဆဲမိရံုကလြဲ၍ ဘာမွစြမ္းသာသည္ေတာ့မဟုတ္ပါေခ်။
သို႔ေသာ္ ကံၾကမၼာရက္စက္ပံုက ထိုမွ်ႏွင့္မၿပီး
" ကၽြီး"
" အမေလ့ ပလုတ္တုတ္"
"ဟင္"
တစ္ေလာကလံုး ျပန္းဆန္သြားသလို ကားတစ္စီးလံုးျပဳန္းဆန္သြားသည့္အခိုက္တန္႔မွာေတာ့ျဖင့္
"ခစ္ခစ္ခစ္"
"ျဖစ္ရေလဟယ္"
သူတတ္ထိုင္မိေသာ အန္ဖတ္ကို ငုတ္၍ၾကည့္မိတုန္း ကားကဘရိတ္ေဆာင့္အုတ္လိုက္မိေလေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ျဖဴသြားျခင္းလား၊ နီျမန္းသြားျခင္းလား ???....................
No comments:
Post a Comment